Οι άγνωστοι μέτοχοι μιας εταιρείας (ΜΕΕΚΒ) που έχει ρίζες... στην Μονή Πετράκη και τινάζει το ταμείο του δήμου Βούλας στον αέρα! Τα παραλιακά φιλέτα του δήμου και τα δεκάδες εκατομμύρια που πρέπει να επιστρέψει ο δήμος από τα ενοίκια που έχει εισπράξει!

Του Άρη Σπίνου

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ΜΕΕΚΒ είναι παντελώς άγνωστη στους περισσότερους! Απασχολώντας τη νομική υπηρεσία του Δήμου Βούλας και την τοπική επικαιρότητα για πάνω από μισό αιώνα, με αλλεπάλληλες αγωγές, διεκδικήσεις και δικαστικές διαφορές για τρία μεγάλα ακίνητα, την «Πηγάδα» (Ζεφύρου και λεωφ. Βουλιαγμένης), το «Καζίνο» (Νηρέως και λεωφ. Κ. Καραμανλή) και το παραλιακό οικόπεδο του «Νότος», η Μετοχική Εταιρεία Εκμεταλλεύσεως Κτήματος Βούλας, αποτέλεσε τουλάχιστον μέχρι το 2014 ένα από τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα της περιοχής.



Η σύσταση της εταιρείας το 1924 έγινε όταν οι πρώτοι της μέτοχοι εισέφεραν ως αρχικό της κεφάλαιο τις ιδιοκτησίες τους που είχαν αγοράσει 1923 από τη Μονή Πετράκη (περίπου 1.100 στρέμματα). Το ελληνικό Δημόσιο ενέταξε τις εκτάσεις αυτές της ΜΕΕΚΒ στο σχέδιο πόλης της Βούλας ήδη από το 1926.

Η ιδιοκτησία του ευρύτερου ακινήτου όπου σήμερα βρίσκεται το Notos κρίθηκε τελεσίδικα στα δικαστήρια υπέρ της ΜΕΕΚΒ το 2010

 Αλήθεια είναι το γεγονός ότι έπειτα από αρκετές δεκαετίες δικαστικών διενέξεων, η ιδιοκτησία των τριών μεγάλων αυτών ακινήτων έχει τελεσίδικα κριθεί υπέρ της ΜΕΕΚΒ. Οι αμετάκλητες αποφάσεις της δικαιοσύνης εκδόθηκαν για την «Πηγάδα» το 2002, για το «Καζίνο» το 2004 και για το «Νότος» το 2010. Μέχρι σήμερα ο Δήμος αρνείται να προσδιορίσει οικοδομικές γραμμές και να δώσει στα ακίνητα αυτά όρους δόμησης, με αποτέλεσμα ενώ τα ακίνητα αυτά να έχουν αμύθητη αξία να μην μπορούν να αξιοποιηθούν.

Η ελληνική δικαιοσύνη (καλώς ή κακώς, αδιάφορη για την ουσία η αξιολόγηση των αποφάσεών της) έκρινε οριστικά τη ΜΕΕΚΒ ως ιδιοκτήτρια και πλέον το μόνο ζήτημα που απομένει να κριθεί είναι το αν θα επιστρέψει ο Δήμος χρήματα και πόσα στη ΜΕΕΚΒ από τα μισθώματα που εισέπραττε για ένα διάστημα από το κέντρο «Νότος», που εκμεταλεύεται ο όμιλος Σταθοκοστόπουλος  ενώ το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ακινήτου είχε κριθεί. Ο δήμος έχει χάσει όλες τις δικαστικές μάχες. 

 

Άλλωστε, από το 2014 τροποποιήθηκε η υπερασπιστική γραμμή του Δήμου, ο οποίος πρόβαλε πλέον το επιχείρημα ότι τα ακίνητα αυτά τελικά ανήκαν στο ελληνικό Δημόσιο και τον ΕΟΤ και όχι στον ίδιο. Ως απόδειξη γι’ αυτό προσκομίσθηκε ένα παραχωρητήριο του ΕΟΤ προς τον Δήμο, το οποίο εμφανίστηκε αρχικά το 1993 από τον πρώην Δήμαρχο Άγγελο Αποστολάτο. Ωστόσο, το στοιχείο αυτό αποδείχθηκε ανίσχυρο μπροστά στην αρχική σύμβαση της ΜΕΕΚΒ με το Δημόσιο που αναγνώριζε την κυριότητά της, αλλά και με μια κατοπινή πράξη, την αποζημίωση για τις απαλλοτριώσεις που απαίτησε η διάνοιξη της παραλιακής λεωφόρου το 1959, την οποία εισέπραξε από το Δημόσιο η ΜΕΕΚΒ ως ιδιοκτήτρια.