ΤΟΥ ΑΡΗ ΣΠΙΝΟΥ
Ο γνωστός – περισσότερο από τις “περιπέτειές του” με τη Δικαιοσύνη –
εφοπλιστής, αυτή τη φορά, κατηγορούνταν για ηθική
αυτουργία από κοινού, κατά μόνας και κατ’ εξακολούθηση σε ψευδή βεβαίωση με
σκοπό τον προσπορισμό αθέμιτου οικονομικού οφέλους, καθώς και για άμεση
συνέργεια σε ψευδή υπεύθυνη δήλωση και σε συνδυασμό, με τις επιβαρυντικές διατάξεις
του Ν.1608/50 «περί καταχραστών του Δημοσίου».
Μαζί με τον Β. Ρέστη κατηγορούνταν ακόμη 13 άτομα μεταξύ των οποίων πρώην στελέχη του Ομίλου του, συμβολαιογράφοι,
κτηματομεσίτες και ιδιώτες που εμφάνιζαν δημόσιες
δασικές εκτάσεις ως αγροτεμάχια.
Η υπόθεση αφορά την αγορά το διάστημα 2005-2008 από τις εταιρείες
συμφερόντων του εφοπλιστή «SKARPIZA DEVELOPMENT
LIMITED»
και «ΜΑΧΗΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ», περίπου 400 στρεμμάτων δασικής έκτασης στο Κορωπί, που ανήκαν κατά κυριότητα στο
Ελληνικό Δημόσιο και είχαν καταπατηθεί από αγρότες.
Μάλιστα, το υπ’ αριθμ.1049/2006 παραπεμπτικό βούλευμα - το οποίο
αποτελείται από 1000 σελίδες - κάνει λόγο για «ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ του Βίκτωρα Ρέστη ως αγοραστή και των αγοραστριών
εταιρειών δικής του πραγματικής ιδιοκτησίας» καθώς και των συγκατηγορουμένων
του, που είχε ως στόχο τον αποχαρακτηρισμό ΜΕ ΑΘΕΜΙΤΑ ΜΕΣΑ των δασικών εκτάσεων οι οποίες ανήκαν κατά κυριότητα στο Ελληνικό
Δημόσιο και την ένταξή τους στη συνέχεια σε σχέδιο πόλης, έτσι ώστε να ανεγερθούν
εκεί πολυτελή οικοδομήματα.Για την υπόθεση αυτή ο εφοπλιστής Ρεστης δικάστηκε ήδη σε 10 χρόνια κάθειρξη με αναστολή μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.Αξίζει να σημειωθεί, ότι η υποθηκοφύλακας Κρωπίας είχε αρνηθεί να
μεταγράψει 40 συμβόλαια που είχαν κάνει οι
εταιρείες του εφοπλιστή για την αγορά αυτής της έκτασης επειδή δεν
συνοδεύονταν από έγγραφο του Δασαρχείου της περιοχής που να αναφέρει ότι δεν
ήταν δασικές, όπως απαιτεί ο νόμος.
Για να ξεπεραστεί ο “σκόπελος” αυτός, στήθηκε μία δίκη σε Μονομελές Δικαστήριο κατά την οποία εξετάστηκε μόνο ένας μάρτυρας (στη συνέχεια καταδικάστηκε για δουλεμπόριο).
Ο μάρτυρας αυτός υποστήριξε, ότι η έκταση αυτή ήταν αγροτική και η δικαστής
χωρίς να ζητήσει, ως όφειλε, έγγραφο από το Δασαρχείο, ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ την υποθηκοφύλακα να εγγράψει στα βιβλία τα συμβόλαια – μαϊμού
του Ρέστη.Σήμερα το ΕΔΩΛΙΟ5 αποκαλύπτει τη σχέση του εγκεφάλου της εγκληματικής οργάνωσης ΠαραδικαστικόΝ2,σύμφωνα με το κατηγορητήριο,Στάυρο Γεωργιτσογιαννάκο.Η κατάθεση της δικηγόρου Φωτεινής Βλαστάρη,που συνέβαλε στην εξάθρωση της εγκληματικής οργάνωσης, ως πρώην μέλος, φανερόνει τη σχέση και τη βοήθεια που πρόσφερε ο Σ.Γ. στον εφοπλιστή Ρέστη:"Κάποια στιγμή μου είπε ο Σταύρος να πάω στο Κορωπί
να κάνω έλεγχο στο υποθηκοφυλακείο για την εταιρεία
ΜΑΧΗΤΗΣ, ιδιοκτήτρια μεγάλου αριθμού ακινήτων στο
Κορωπί, οι οποίες ήταν δασικές εκτάσεις. Η εταιρεία αυτή
ανήκει στον Ρέστη. Αφού έκανα τον έλεγχο και τον πήγα, μου
ζήτησε ο Σταύρος και ο Γιοσάκης να πάω να πάρω μια
απόφαση, όπου αν θυμάμαι καλά αφορούσε αν είναι δασική η
περιοχή ή όχι. Όταν τους είπα ότι χρειάζεται εξουσιοδότηση
από το νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρείας, μου έδωσαν μια
υπεύθυνη δήλωση με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής,
χωρίς όμως το κείμενο και τα στοιχεία του νομίμου
εκπροσώπου, προκειμένου να γράψω το κείμενο της
εξουσιοδότησης και τα στοιχεία του εκπροσώπου θα τα
συμπλήρωναν εκείνοι πάνω στο γνήσιο της υπογραφής. Επειδή
δεν δέχτηκα να το κάνω, έβαλαν τον Λεωτσάκο και έκανε την
εξουσιοδότηση και πήγε και πήρε την απόφαση, για την οποία
έλεγαν πως χάρη σε αυτούς βγήκε!!!
Όταν προφυλακίστηκε ο Ρέστης μου τηλεφώνησε ο
Σταύρος καιμε ρώτησε αν θα μπορούσα να πάω να κάνω
κάποια δικαστήρια του Ρέστη, διότι χειριζόταν εκείνος κάποιες
υποθέσεις του. Εγώ αρνήθηκα. "Όλη η κατάθεση της βλαστάρη (ΕΔΩ)
Χαρακτηριστικό είναι, ότι η σχετική δικογραφία βρέθηκε στη συνέχεια μετά
από έφοδο αστυνομικών της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος της
Ασφάλειας Αττικής στη “γιάφκα” του λεγόμενουπαραδικαστικού
κυκλώματος Νο2, στην περιοχή του Ψυχικού!
Η εξάρθρωση αυτού του κυκλώματος και ο εντοπισμός της συγκεκριμένης
δικογραφίας αποτέλεσε και την αρχή για να
αποκαλυφθεί η καταπάτηση των 400 στρεμμάτων από τον Β. Ρέστη και τους συνεργούς
του και έτσι η υπόθεση να φτάσει, μετά από έρευνα τριών εφετών – ειδικών
ανακριτών, στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας.
Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το παραπεμπτικό βούλευμα, ΟΥΤΕ από
την κύρια ανάκριση «κατέστη δυνατόν να φωτιστεί πλήρως Από την πρώτη στιγμή που ασκήθηκε ποινική δίωξη κακουργηματικής μορφής στο
Β. Ρέστη, εκείνος επιχείρησε να δικαιολογηθεί υποστηρίζοντας, ότι είναι “αθώα
περιστερά” και πως έπεσε θύμα στενών συνεργατών του, οι οποίοι – πάντα
κατά τους ισχυρισμούς του – τον εξαπάτησαν για δικό τους οικονομικό όφελος.
Η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων είχε αρχίσει εδώ και ένα χρόνο
περίπου, χωρίς ο εφοπλιστής να “καταδεχτεί”
να εμφανιστεί ούτε μία φορά. Οι συνήγοροί του προσκόμισαν, με
εντολή του πελάτη τους, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, έγγραφα
που, κατά τους ισχυρισμούς του, αποδείκνυαν ότι αυτός εξαπατήθηκε από τους
συγκατηγορουμένους του.
Ακολούθησαν αντεγκλήσεις μεταξύ των κατηγορουμένων σχετικά με τη γνησιότητα
ή μη των εγγράφων αυτών και έτσι το Δικαστήριο αποφάσισε τη διενέργεια
γραφολογικής εξέτασης, την οποία ανέθεσε στην ειδική
γραφολόγο Αικατερίνη Μέρμηγκα. Το πόρισμά της, αναγνώστηκε στο Δικαστήριο και σύμφωνα με αυτό, οι υπογραφές που έφεραν τα συγκεκριμένα
έγγραφα είναι ΠΛΑΣΤΕΣ.
Ο Β. Ρέστης, μάλιστα, πληροφορηθείς προφανώς
τα συμπεράσματα του πορίσματος της γραφολόγου πριν αυτό αναγνωστεί δημοσίως,
ζήτησε – πάντα μέσω των συνηγόρων του - την εξαίρεσή της. Ωστόσο, το Τριμελές
Εφετείο Κακουργημάτων απέρριψε ΟΜΟΦΩΝΑ και με τη σύμφωνη γνώμη της εισαγγελέως
της έδρας αυτό το αίτημα,και του επέβαλε την ποινή της δεκαετούς κάθειρξης