Του Άρη Σπίνου
Όπως αναφέρει το δικαστικό συμβούλιο “….οι αποφάσεις του κατέτειναν στην εξυπηρέτηση του εταιρικού συμφέροντος, ενώ ελήφθησαν μετά από συλλογή πληροφοριών, εκτίμηση κινδύνων και στάθμιση λογικής διακινδύνευσης κατά τη διαχείριση εμπορικής δραστηριότητας και …δυνάμει των προαναφερθέντων λογιστικών υπολογισμών , το χρέος της ΕΛΦΕ ΑΕ δεν σημείωσε σημαντική, άλλως αναπάντεχη αύξηση. […]
Με τα δεδομένα αυτά, δεν στοιχειοθετείται αντικειμενικά το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας, παρελκομένης της εξέτασης της συνδρομής του άμεσου δόλου που απαιτείται για την υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος αυτού, και το οποίο δεν διαγνώστηκε στο πρόσωπο του Θεοδώρου Κιτσακου».
Όπως αναφέρει το δικαστικό Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών με το υπ’ αριθ. 536/2022 Βούλευμά του, που έχει ήδη καταστεί οριστικό και αμετάκλητο, αποδεχόμενο πλήρως την πρόταση της Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών, αποφάνθηκε ομόφωνα να μη γίνει κατηγορία σε βάρος του για την αξιόποινη πράξη της απιστίας, που φέρεται τελεσθείσα στην Αθήνα κατά το χρονικό διάστημα από 01.12.2015 έως 27.11.2017.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εισαγγελική πρόταση, η οποία και υιοθετήθηκε πλήρως από το Δικαστικό Συμβούλιο, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «Από τα παραπάνω συνάγεται ότι κατά το χρόνο θητείας του Θεοδώρου Κιτσακου:
α) δεν επήλθε σημαντική αύξηση του χρέους της ΕΛΦΕ ΑΕ,
β) ο ίδιος προέβη σε νέες ρυθμίσεις καταβολής του χρέους, που απέδωσαν αποτελέσματα, αφού εξοφλήθηκε η τρέχουσα κατανάλωση,
γ) ο ίδιος προέβη σε δικαστικές ενέργειες επιδίωξης είσπραξης μέρους του παλαιότερου κεφαλαίου ( έκδοση και είσπραξη διαταγών πληρωμής, καταλογισμός μετρητών σε παλαιά χρέη, είσπραξη ποσού τουλάχιστον 392.000 ευρώ μηνιαίως για παλιά χρέη),
δ) ο ίδιος συντασσόμενος με τις αποφάσεις της ΓΣ μετόχων, δεν επέλεξε τη διακοπή παροχής φυσικού αερίου ως λύση, διότι αυτό θα συνεπαγόταν αρνητικές συνέπειες και για τη λειτουργία της ΔΕΠΑ ΑΕ,
ε) οι αποφάσεις του κατέτειναν στην εξυπηρέτηση του εταιρικού συμφέροντος, ενώ ελήφθησαν μετα από συλλογή πληροφοριών, εκτίμηση κινδύνων και στάθμιση λογικής διακινδύνευσης κατά τη διαχείριση εμπορικής δραστηριότητας και
στ) δυνάμει των προαναφερθέντων λογιστικών υπολογισμών , το χρέος της ΕΛΦΕ ΑΕ δεν σημείωσε σημαντική, άλλως αναπάντεχη αύξηση. […]
Με τα δεδομένα αυτά, δεν στοιχειοθετείται αντικειμενικά το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας, παρελκομένης της εξέτασης της συνδρομής του άμεσου δόλου που απαιτείται για την υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος αυτού, και το οποίο δεν διαγνώστηκε στο πρόσωπο του Θεοδώρου Κιτσακου».
Οι δικαστές δεν αποδέχτηκαν ισχυρισμούς- που κρίθηκαν ανυπόστατοι- περι καθυστέρησης στην είσπραξη των χρεών και ανοχής στην εταιρία συμφερόντων Λαυρεντιάδη, ενώ δεν ο ίδιος ουδέποτε και σε οιονδήποτε κατέθεσε ότι οποιοσδήποτε άλλος τον πίεζε να ρυθμιστούν ευνοϊκά υποθέσεις που αφορούσαν τον επιχειρηματία Λαυρεντιάδη.
Όπως πληροφορηθήκαμε ο ίδιος ο Κιτσάκος σε δήλωση του ανέφερε: “…δηλώνω δε δημοσίως ότι επιφυλάσσομαι παντός νόμιμου δικαιώματός μου αναφορικά με την επίθεση, που υπέστην δημοσίως από πληθώρα ΜΜΕ. Και δεν αναφέρομαι μόνον στην κατάφωρη παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας (που αποτελεί μακράν μια μνημειώδη κατάκτηση της Νομικής Επιστήμης και του Οικουμενικού Κοινωνικού Πολιτισμού), αλλά, και στις παραβάσεις άρθρων του Αστικού και του Ποινικού Κώδικα που ενδεχομένως τελεσθεισαν εις βάρος μου δια της διακίνησης και προβολής χαλκευμένων, ψευδών και συκοφαντικών «ειδήσεων», την επιτομή της μυθοπλασίας και της παραγωγής και διακίνησης fake news!
Την υπόθεση τι χειρίστηκε ο δικηγόρος Γ. Τριανταφύλλου.