edolio5 team
Κυκλώματα οδηγών ταξί σε συνεργασία με 15 μπράβους που ανήκουν σε διαφορετικές (δύο) ομάδες ελέγχουν τις πιάτσες - φιλέτα σε λιμάνια, κεντρικούς σταθμούς τρένων και υπεραστικών λεωφορείων, αισχροκερδώντας εις βάρος δεκάδων χιλιάδων επιβατών.
Το επεισόδιο που έγινε πριν λίγες εβδομάδες στο ΚΤΕΛ Κηφισού με ανταλλαγή πυροβολισμών ενεργοποίησε την ασφάλεια που με την σειρά της άρχισε σειρά επαφών με σκοπό την εξάρθρωση του κυκλώματος που δρα επί χρόνια πουλώντας προστασία στα ταξί για το ποιος θα πάρει την καλή κούρσα.
Συνθήκες και πρακτικές που θυμίζουν άλλες εποχές! Όπως προκύπτει από πληροφορίες μου η δίωξη εκβιαστών κινητοποίησε δίκτυο πληροφοριών στις πιάτσες αυτές αλλά και στα στέκια των Ρομά προκειμένου να συγκεντρώσει πληροφορίες για τους 15 μπράβους που «βοηθούν» τους «μάγκες» οδηγούς ταξί για να επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους.
Το επεισόδιο με τους πυροβολισμούς για μια διαδρομή στον Σταθμό ΚΤΕΛ Κηφισού στα τέλη του περασμένου μήνα, το οποίο οδήγησε στη σύλληψη των δραστών και επανέφερε στην επικαιρότητα τον ξεχασμένο όρο «μαφία των ταξί», ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το συγκεκριμένο συμβάν μάλιστα άνοιξε τον δρόμο για σαφάρι ελέγχων από κλιμάκια της Τροχαίας, τα οποία βεβαίωσαν πάνω από 30 παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, εκ των οποίων οκτώ για στέρηση ειδικής άδειας ταξί και εννέα για μη χρήση ταξιμέτρου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως πληροφορηθήκαμε ότι το 1995, ο τότε κεντρικός σταθμάρχης του ΟΣΕ είχε αναγκαστεί να αποστείλει προς τις αρμόδιες υπηρεσίες έγγραφο με την εξής υπόμνηση:
«Παρακαλούμε λήψη μέτρων αστυνόμευσης προς προστασία σωματικής ακεραιότητας, φρούρησης συμφερόντων Οργανισμού μας και πολιτών. Οδηγοί ταξί που ασκούν πειρατεία στον σιδηροδρομικό σταθμό Λαρίσης υβρίζουν, απειλούν και χειροδικούν εναντίον εργαζομένων». Δύο χρόνια αργότερα αυτό το διευθυντικό στέλεχος βρέθηκε μαχαιρωμένο έξω από νυχτερινό κέντρο χωρίς ποτέ να διευκρινιστούν οι αιτίες ούτε να συλληφθούν οι δράστες.
«Ο Σταθμός Λαρίσης, τα ΚΤΕΛ στον Κηφισό, ο Πειραιάς στην κρουαζιέρα αλλά και στα βαπόρια που πάνε στα νησιά –κυρίως προς Κρήτη –, και τέλος η Ερμού, όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός τουριστών είναι τα στέκια της μαφίας της «κίτρινης φυλής».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «για κάθε πιάτσα υπάρχει μια συγκεκριμένη ομάδα που κάνει κουμάντο και σε ορισμένα σημεία τα αφεντικά δρουν βάσει εθνοτικών χαρακτηριστικών. Για παράδειγμα, στα ΚΤΕΛ Κηφισού είδατε τι συνέβη και πόσο εύκολα βγήκαν τα όπλα για μια κούρσα. Τώρα εκεί ο έλεγχος έχει περάσει σε ομάδες Ρομά που διπλοφορτώνουν ή τριπλοφορτώνουν τα αυτοκίνητα και αφήνουν τους απλούς οδηγούς στο “περίμενε”. Παίρνουν τις καλύτερες κούρσες. Δηλαδή, αν είναι κανείς για αεροδρόμιο ή λιμάνι τον παίρνουν αυτοί με το έτσι θέλω, τρομοκρατώντας τους υπόλοιπους, τους ανυποψίαστους» περιγράφει σε μια από τις 3 ανεπίσημες καταθέσεις που έχει δώσει μέχρι σήμερα.
Κατά τον 39χρονο, «το πιστολίδι στον Κηφισό ήταν το αποκορύφωμα». Όπως λέει, έχουν προηγηθεί αναρίθμητοι ξυλοδαρμοί συναδέλφων του: «Πολλοί έχουν καταλήξει στο νοσοκομείο, αλλά κανένας δεν τολμάει να μιλήσει ή να επέμβει. Μόνο τώρα έσφιξαν λίγο τα λουριά από πλευράς αστυνόμευσης, αλλά δεν νομίζω να κρατήσει για πολύ καιρό αυτή η σχετική ηρεμία».
Περιγράφοντας την κατάσταση σε άλλα σημεία της πρωτεύουσας, στέκεται ιδιαίτερα στην πιάτσα του εμπορικότερου δρόμου της χώρας. «Η Ερμού ελέγχεται κυρίως από κάποιους Αλβανούς και πιο πίσω κάποιους Ελληνες που τραμπουκίζουν τους υπόλοιπους μεροκαματιάρηδες. Εκεί έχουν παρεισφρήσει διάφοροι παραβατικοί, αλλά η Αστυνομία – παρά την 24ωρη παρουσία στελεχών της στα πέριξ – αδιαφορεί επιδεικτικά. Αυτή η κλίκα δουλεύει περισσότερο με ξένους για μακρινές κούρσες, π.χ. για αεροδρόμιο, και στο τέλος τους ξετινάζει, χρεώνοντάς τους διπλά και τρίδιπλα» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Λίγο νοτιότερα, στο Μεγάλο Λιμάνι, η κατάσταση δεν διαφοροποιείται και πολύ. «Στον Πειραιά τα λεφτά είναι πολλά, ιδίως το καλοκαίρι, λόγω των ταξιδιωτών και της κρουαζιέρας. Οπου υπάρχει πολύ χρήμα, υπάρχει και μαφία» συνεχίζει, διευκρινίζοντας ότι εκεί οι… φατρίες έχουν χωρίσει τους τομείς ελέγχου – μία ομάδα δρα στην προβλήτα των κρουαζιερόπλοιων και μία άλλη ελέγχει τα δρομολόγια από και προς τα επιβατηγά.
«Στην κρουαζιέρα, δηλαδή στις πύλες Ε11 και Ε12, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια σταθερή συμμορία. Υπάρχουν συνάδελφοι που γνωρίζουν ακριβώς πρόσωπα και καταστάσεις και μεταξύ άλλων ισχυρίζονται ότι “λαδώνουν” για να μην τους ενοχλούν οι Αρχές. Εκεί, μόλις ξεφορτώσει το βαπόρι πέφτουν πάνω στους τουρίστες και τους παίρνουν κατοστάρια για να τους πάνε στο κέντρο. Κανένας δεν ελέγχει και κανένας μεροκαματιάρης δεν μπορεί να σταθεί εκεί. Παρόμοια είναι βέβαια η κατάσταση και στα πλοία που έρχονται από Κρήτη ή Δωδεκάνησα. Κι εκεί, διπλές και τριπλές κούρσες, δεν φορτώνει κανένας με τη σειρά του και οι λιμενικοί σφυρίζουν αδιάφορα» καταλήγει σε μια ακόμα από τις περιγραφές του.
Όπως επιβεβαιώνει, πεδίο δράσης τους αποτελούν όλες οι πολυσύχναστες και συνεπώς επικερδείς πιάτσες της πρωτεύουσας, με τα μέλη της εκάστοτε κλίκας να ακολουθούν άγραφους κανόνες, όπως αυτόν της… παλαιότητας: «Σε κάθε μεγάλη πιάτσα είναι πάνω από 10-15 άτομα και έχουν τους παλιούς και τους νέους. Ο παλιός επιλέγει επιβάτες στην αρχή και μετά δίνει και στους υπόλοιπους δικούς του. Κυρίως στοχεύουν σε τουρίστες, φοιτητές, επαρχιώτες, φαντάρους κ.λπ. Τα κανονίζουν μεταξύ τους και ο παλιός φωνάζει “πάρε, Γιώργο”, “πάρε, Ανδρέα”, τους κάνουν γκρουπ και τους “βαράνε” την ταρίφα. Έτσι, την πληρώνουμε οι απλοί οδηγοί που παλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ».
Η δράση των κυκλωμάτων όμως δεν εξαντλείται στις μοιρασιές – επεκτείνεται σε πρακτικές του κοινού ποινικού δικαίου, όπως η διακίνηση πλαστών χαρτονομισμάτων, με τα καταγραμμένα περιστατικά να αυξάνονται θεαματικά τους καλοκαιρινούς μήνες. «Εγώ δεν πάω πια σε πιάτσες. Μας διώχνουν ή μας λένε “κάτσε και μη μιλάς και θα είσαι τυχερός να πάρεις μόνο καμιά κοντινή κούρσα”. Για αεροδρόμιο κ.λπ. ούτε λόγος. Γι’ αυτό δουλεύω κυρίως μέσω εφαρμογών ή πηγαίνω σε καμιά γωνιά και περιμένω» παραδέχεται ο 44χρονος και καταλήγει, αφήνοντας αιχμές για την αδιαφορία των αστυνομικών: «Εμένα μου έκοψαν για ασήμαντο λόγο πρόστιμο 400 ευρώ και μου πήραν για έναν μήνα το δίπλωμα, ενώ την ίδια ώρα δίπλα δύο άλλοι οδηγοί τσακώνονταν για μια κούρσα. Ηταν ξεκάθαρο πως δεν μπορούσαν να τα βάλουν με το κύκλωμα και έκαναν τα στραβά μάτια…».
Το επεισόδιο με τους πυροβολισμούς για μια διαδρομή στον Σταθμό ΚΤΕΛ Κηφισού στα τέλη του περασμένου μήνα, το οποίο οδήγησε στη σύλληψη των δραστών και επανέφερε στην επικαιρότητα τον ξεχασμένο όρο «μαφία των ταξί», ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το συγκεκριμένο συμβάν μάλιστα άνοιξε τον δρόμο για σαφάρι ελέγχων από κλιμάκια της Τροχαίας, τα οποία βεβαίωσαν πάνω από 30 παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, εκ των οποίων οκτώ για στέρηση ειδικής άδειας ταξί και εννέα για μη χρήση ταξιμέτρου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως πληροφορηθήκαμε ότι το 1995, ο τότε κεντρικός σταθμάρχης του ΟΣΕ είχε αναγκαστεί να αποστείλει προς τις αρμόδιες υπηρεσίες έγγραφο με την εξής υπόμνηση:
«Παρακαλούμε λήψη μέτρων αστυνόμευσης προς προστασία σωματικής ακεραιότητας, φρούρησης συμφερόντων Οργανισμού μας και πολιτών. Οδηγοί ταξί που ασκούν πειρατεία στον σιδηροδρομικό σταθμό Λαρίσης υβρίζουν, απειλούν και χειροδικούν εναντίον εργαζομένων». Δύο χρόνια αργότερα αυτό το διευθυντικό στέλεχος βρέθηκε μαχαιρωμένο έξω από νυχτερινό κέντρο χωρίς ποτέ να διευκρινιστούν οι αιτίες ούτε να συλληφθούν οι δράστες.
Σύμφωνα με πληροφορίες ένας 39χρονος οδηγός ταξί περιέγραψε στην ασφάλεια τα όσα γνωρίζει αλλά κατονόμασε και τα πρόσωπα που έχει δει κατά καιρούς στις επίμαχες πιάτσες να συνομιλούν με συναδέλφους του.
«Ο Σταθμός Λαρίσης, τα ΚΤΕΛ στον Κηφισό, ο Πειραιάς στην κρουαζιέρα αλλά και στα βαπόρια που πάνε στα νησιά –κυρίως προς Κρήτη –, και τέλος η Ερμού, όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός τουριστών είναι τα στέκια της μαφίας της «κίτρινης φυλής».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «για κάθε πιάτσα υπάρχει μια συγκεκριμένη ομάδα που κάνει κουμάντο και σε ορισμένα σημεία τα αφεντικά δρουν βάσει εθνοτικών χαρακτηριστικών. Για παράδειγμα, στα ΚΤΕΛ Κηφισού είδατε τι συνέβη και πόσο εύκολα βγήκαν τα όπλα για μια κούρσα. Τώρα εκεί ο έλεγχος έχει περάσει σε ομάδες Ρομά που διπλοφορτώνουν ή τριπλοφορτώνουν τα αυτοκίνητα και αφήνουν τους απλούς οδηγούς στο “περίμενε”. Παίρνουν τις καλύτερες κούρσες. Δηλαδή, αν είναι κανείς για αεροδρόμιο ή λιμάνι τον παίρνουν αυτοί με το έτσι θέλω, τρομοκρατώντας τους υπόλοιπους, τους ανυποψίαστους» περιγράφει σε μια από τις 3 ανεπίσημες καταθέσεις που έχει δώσει μέχρι σήμερα.
Κατά τον 39χρονο, «το πιστολίδι στον Κηφισό ήταν το αποκορύφωμα». Όπως λέει, έχουν προηγηθεί αναρίθμητοι ξυλοδαρμοί συναδέλφων του: «Πολλοί έχουν καταλήξει στο νοσοκομείο, αλλά κανένας δεν τολμάει να μιλήσει ή να επέμβει. Μόνο τώρα έσφιξαν λίγο τα λουριά από πλευράς αστυνόμευσης, αλλά δεν νομίζω να κρατήσει για πολύ καιρό αυτή η σχετική ηρεμία».
Περιγράφοντας την κατάσταση σε άλλα σημεία της πρωτεύουσας, στέκεται ιδιαίτερα στην πιάτσα του εμπορικότερου δρόμου της χώρας. «Η Ερμού ελέγχεται κυρίως από κάποιους Αλβανούς και πιο πίσω κάποιους Ελληνες που τραμπουκίζουν τους υπόλοιπους μεροκαματιάρηδες. Εκεί έχουν παρεισφρήσει διάφοροι παραβατικοί, αλλά η Αστυνομία – παρά την 24ωρη παρουσία στελεχών της στα πέριξ – αδιαφορεί επιδεικτικά. Αυτή η κλίκα δουλεύει περισσότερο με ξένους για μακρινές κούρσες, π.χ. για αεροδρόμιο, και στο τέλος τους ξετινάζει, χρεώνοντάς τους διπλά και τρίδιπλα» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Λίγο νοτιότερα, στο Μεγάλο Λιμάνι, η κατάσταση δεν διαφοροποιείται και πολύ. «Στον Πειραιά τα λεφτά είναι πολλά, ιδίως το καλοκαίρι, λόγω των ταξιδιωτών και της κρουαζιέρας. Οπου υπάρχει πολύ χρήμα, υπάρχει και μαφία» συνεχίζει, διευκρινίζοντας ότι εκεί οι… φατρίες έχουν χωρίσει τους τομείς ελέγχου – μία ομάδα δρα στην προβλήτα των κρουαζιερόπλοιων και μία άλλη ελέγχει τα δρομολόγια από και προς τα επιβατηγά.
«Στην κρουαζιέρα, δηλαδή στις πύλες Ε11 και Ε12, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια σταθερή συμμορία. Υπάρχουν συνάδελφοι που γνωρίζουν ακριβώς πρόσωπα και καταστάσεις και μεταξύ άλλων ισχυρίζονται ότι “λαδώνουν” για να μην τους ενοχλούν οι Αρχές. Εκεί, μόλις ξεφορτώσει το βαπόρι πέφτουν πάνω στους τουρίστες και τους παίρνουν κατοστάρια για να τους πάνε στο κέντρο. Κανένας δεν ελέγχει και κανένας μεροκαματιάρης δεν μπορεί να σταθεί εκεί. Παρόμοια είναι βέβαια η κατάσταση και στα πλοία που έρχονται από Κρήτη ή Δωδεκάνησα. Κι εκεί, διπλές και τριπλές κούρσες, δεν φορτώνει κανένας με τη σειρά του και οι λιμενικοί σφυρίζουν αδιάφορα» καταλήγει σε μια ακόμα από τις περιγραφές του.
Όπως επιβεβαιώνει, πεδίο δράσης τους αποτελούν όλες οι πολυσύχναστες και συνεπώς επικερδείς πιάτσες της πρωτεύουσας, με τα μέλη της εκάστοτε κλίκας να ακολουθούν άγραφους κανόνες, όπως αυτόν της… παλαιότητας: «Σε κάθε μεγάλη πιάτσα είναι πάνω από 10-15 άτομα και έχουν τους παλιούς και τους νέους. Ο παλιός επιλέγει επιβάτες στην αρχή και μετά δίνει και στους υπόλοιπους δικούς του. Κυρίως στοχεύουν σε τουρίστες, φοιτητές, επαρχιώτες, φαντάρους κ.λπ. Τα κανονίζουν μεταξύ τους και ο παλιός φωνάζει “πάρε, Γιώργο”, “πάρε, Ανδρέα”, τους κάνουν γκρουπ και τους “βαράνε” την ταρίφα. Έτσι, την πληρώνουμε οι απλοί οδηγοί που παλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ».
Η δράση των κυκλωμάτων όμως δεν εξαντλείται στις μοιρασιές – επεκτείνεται σε πρακτικές του κοινού ποινικού δικαίου, όπως η διακίνηση πλαστών χαρτονομισμάτων, με τα καταγραμμένα περιστατικά να αυξάνονται θεαματικά τους καλοκαιρινούς μήνες. «Εγώ δεν πάω πια σε πιάτσες. Μας διώχνουν ή μας λένε “κάτσε και μη μιλάς και θα είσαι τυχερός να πάρεις μόνο καμιά κοντινή κούρσα”. Για αεροδρόμιο κ.λπ. ούτε λόγος. Γι’ αυτό δουλεύω κυρίως μέσω εφαρμογών ή πηγαίνω σε καμιά γωνιά και περιμένω» παραδέχεται ο 44χρονος και καταλήγει, αφήνοντας αιχμές για την αδιαφορία των αστυνομικών: «Εμένα μου έκοψαν για ασήμαντο λόγο πρόστιμο 400 ευρώ και μου πήραν για έναν μήνα το δίπλωμα, ενώ την ίδια ώρα δίπλα δύο άλλοι οδηγοί τσακώνονταν για μια κούρσα. Ηταν ξεκάθαρο πως δεν μπορούσαν να τα βάλουν με το κύκλωμα και έκαναν τα στραβά μάτια…».