Του Άρη Σπίνου
Επαναλαμβάνουμε για μια ακόμα φορά πως όλα τα ρεπορτάζ δεν είναι για όλους τους αναγνώστες. Αυτά που πρέπει να ειπωθούν και να γίνουν κατανοητά χρειάζονται 2 δρόμους. Ο ένας είναι ο απλός και κατανοητός και ό άλλος ο δύσκολος που μιλάει την δίκη του γλώσσα. Αυτοί οι 2 δρόμοι συναντιόνται στην διασταύρωση και τότε θα πρέπει να αποφασίσεις σε ποια κατεύθυνση θα πας. Η δρομολόγηση της δολοφονίας Ρουμπέτη και του γαμπρού του είχε γίνει όταν οι ίδιοι αποφάσισαν να γίνουν «αντί αυτών»! Μπήκαν σε σκοτεινά δωμάτια και νόμιζαν ότι έγιναν ίδιοι με αυτούς που άναβαν και έσβηναν τα φώτα όποτε ήθελαν. Η κυριαρχία στον κόσμο της νύχτας και της παρανομίας προϋποθέτει ευφυΐα που δυστυχώς ή ευτυχώς ελάχιστοι έχουν αποδείξει μέχρι σήμερα ότι την διαθέτουν. Είναι αυτοί που μένουν μακριά από παρορμήσεις ενώ την ίδια ώρα μπορεί να ελέγχουν τους πάντες και τα πάντα. Είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει κανείς από την μοίρα του. Η φυλακή αποτελεί λογική εξέλιξη. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Το περιμένουν και το αντιμετωπίζουν. Η μάχη γίνεται για την ενέδρα που δεν θέλουν να πέσουν. Εκεί δίνουν όλες τους τις δυνάμεις. Η δολοφονία Ρουμπέτη ήταν γνωστή ότι θα συμβεί σε όσους μπορούσαν να δουν την επόμενη μέρα από την δολοφονία Σκαφτούρου. Το ίδιο γνωστά είναι και όσα θα συμβούν τους επόμενους μήνες. Ίσως και πολύ νωρίτερα. Ο κόσμος των λαθραίων καυσίμων δεν «αγγίζεται» από νεόκοπους διαδόχους! Τα λεφτά είναι παρά πολλά και το κύκλωμα είναι στοιχισμένο σε μια ευθεία που το ένα σημείο της με το άλλο δεν επιδέχεται χωρισμούς. Η προσπάθεια να σπάσει αυτή η ευθεία έχει γίνει αρκετές φορές αλλά κάποιοι φρόντιζαν να μην χαθεί το μέτρο. Είναι άλλο πράγμα να φέρεις 10 ή 20 βυτία λαθραίο καύσιμο και διαλύτες νοθείας για να βγάλεις μεροκάματο και άλλο πράγμα να προσπαθήσεις να ελέγξεις όλη την «ευθεία». Ακόμη και το πρώτο πρέπει να το κάνεις με άδεια, αυτών που έχουν καταφέρει να πάρουν τα ινία και όπως φαίνεται δεν έχουν καμία διάθεση να μοιρασθούν την εξουσία τους. Ο Ρουμπέτης ήταν ένας μπάτλερ πολλών αφεντάδων. Πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε. Διαφορετικά συμφέροντα από διαφορετικούς ανθρώπους. Μπέρδευε το μεροκάματο από το μπαρμπούτι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας από το πρατήριο καυσίμων που έβαζε «νερό» στα αυτοκίνητα. Η ανατίναξη του πρατηρίου στον Ασπρόπυργο είχε το «αποτύπωμα» του. Του άρεσε να πηγαίνει εκεί και να πίνει καφέ μαζί με τους φίλους του. Γοητεύτηκε από τα πολλά και εύκολα λεφτά. Τα όμορφα τραγούδια και τις τραγουδίστριες των νυχτερινών κέντρων που τον είχε μυήσει ο Βασίλης Στεφανάκος. Ο ίδιος που τον είχε μυήσει και σε πολλά άλλα! Τα λάθη δεν άργησαν να γίνουν και η φήμη του «όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω» δεν άργησε να απλωθεί. Πριν αρκετό καιρό το edolio5 είχε αναφερθεί στην προετοιμασία του πιο ακριβού συμβολαίου θανάτου που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα. Ίσως είναι το πιο ακριβό, γιατί ακόμα και η «προετοιμασία» του έχει νεκρούς. Τους «πρόθυμους» υποψήφιους εκτελεστές που σηκώνουν το χέρι για να πάρουν σειρά προκειμένου να κρατήσουν τα Καλάσνικοφ. Εδώ συμβαίνει και κάτι άλλο αρκετά παράδοξο. Η «οργή του πατριάρχη» που θέλει να εκδικηθεί για το γιό του. Να δει να γεμίζουν οι δρόμοι αίμα από όλους αυτούς που αποφάσισαν, σχεδίασαν, βοήθησαν και εκτέλεσαν εκείνο το πρωινό. Όποιον πάρει ο χάρος. Αν κάνει και λάθος σε κάποιο πρόσωπο δεν πειράζει. Έτσι λέει ο ίδιος! Το αυτοκίνητο που βρέθηκε στον νέο κόσμο γεμάτο όπλα ήταν μέρος μιας παραγγελίας για έναν πόλεμο που ήταν έτοιμος να ξεκινήσει. Όλα πήραν αναβολή προς το παρόν! Μαζεύουν τις δυνάμεις τους και αμυνόμενοι και επιτιθέμενοι θα λάβουν θέσεις για αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά. Η ΕΛΑΣ θα μαζεύει πτώματα παρακολουθώντας και ακούγοντας τα «πάντα» με τους τρόπους που ξέρει!