Του Άρη Σπίνου
H αλήθεια είναι ότι η συζυγική ζωή τους δεν ήταν και ιδιαίτερα ευχάριστη.
Παντρεμένοι αλλά έμεναν χωριστά. Πολλά λεφτά ο τοπικός άρχοντας από λαμογιές και μίζες. Ένα μηνιάτικο αρκετά παχουλό στην κυρία του, του έδινε την «ελευθερία» να κάνει ότι θέλει και να γυρίζει στο σπίτι όποτε θέλει. Από αυτό το σημείο όμως μέχρι το «άπλωμα του τραχανά» απέχουμε πολύ. Πριν λίγες μέρες, ενώ δεν το συνήθιζε, αργά το βράδυ πήγε στο δημαρχείο (πέριξ της εκκλησίας) η σύζυγος για να πει κάτι που ήθελε, μια και βρέθηκε κοντά, στον άντρα της που αφορούσε τα παιδιά. Ο φύλακας δεν πρόλαβε να ενημερώσει τον δήμαρχο για την ξαφνική επίσκεψη και η κυρία άνοιξε την πόρτα και είδε έναν δημοτικό σύμβουλο της αντιπολίτευσης να κάθεται στην καρέκλα και ο σύζυγος της να ψάχνει το πάτωμα. Το τι έγινε δεν φαντάζεστε. Κάποιο «περιστεράκι» μου είπε ότι η επίσκεψη αυτή δεν έγινε τυχαία. Έπρεπε η κυρία να αυξήσει το μηνιάτικο που είχε μείνει σταθερό εδώ και 2 χρόνια και έψαχνε να βρει την ευκαιρία για να πιέσει τον «κουμπαρά». Μάλλον την βρήκε.