Του Άρη Σπίνου
Οι έρευνες για την δολοφονία του Γιάννη Σκαφτούρου όπως είναι φυσικό βρίσκονται στο 0. Αυτό που υπάρχει είναι πληθώρα πληροφοριών για τα αίτια που ήδη έχει σκιαγραφήσει το edolio5 με σχετικά ρεπορτάζ. Ο πόλεμος των λαθρεμπόρων καυσίμων για την απόκτηση μεγαλύτερων «μεριδίων» σε πρατήρια, καθώς και επέκταση του στην διακίνηση λαθραίων τσιγάρων φαίνεται να υποκρύπτονται πίσω από τη δολοφονία του 53χρονου Γιάννη Σκαφτούρου πριν από οκτώ ημέρες στο οικογενειακό σπίτι του στα Σκούρτα Βοιωτίας
Αξιωματικοί εκτιμούν ότι τουλάχιστον τέσσερις δολοφονικές επιθέσεις με θύματα τους Μανώλη Καραγιάννη, Δημήτρη Μάλαμα, Βασίλη Στεφανάκο και τον δημοσιογράφο Γιώργο Καραϊβάζ έχουν πραγματοποιηθεί με παρόμοιο τρόπο και ενδεχομένως από το ίδιο «εγκληματικό κέντρο». Μάλιστα, όπως τονίζουν στο edolio5, είναι αξιοσημείωτο ότι σχεδόν σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις η ΕΛ.ΑΣ. δεν εντόπισε τις μοτοσικλέτες που είχαν χρησιμοποιήσει οι δράστες, αφού φρόντιζαν να τις εξαφανίζουν προκειμένου να μην υπάρχουν αξιοποιήσιμα ίχνη τους.
Ενδεικτικό των παραπάνω είναι ότι το μοναδικό δίτροχο που χρησιμοποιήθηκε σε κάποια από τις προαναφερόμενες εκτελέσεις και εντοπίστηκε ήταν εκείνο που οι δράστες «επιστράτευσαν» για τη δολοφονία του αποφυλακισθέντα ποινικού Βασίλη Στεφανάκου, τον Ιανουάριο του 2018 (είχε βρεθεί σε «δεξαμενή» με νερό και χώματα στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου).
Επιπλέον, όσον αφορά την ίδια υπόθεση, οι αστυνομικοί είχαν καταφέρει ύστερα από εντοπισμό τυχαία από έναν δύτη να βρουν και το Καλάσνικοφ των δραστών πεταμένο στα Λιμανάκια της Βάρκιζας. Στελέχη της Ασφάλειας Αττικής επιχείρησαν τότε να βρουν δεδομένα για την ταυτότητά τους από το δρομολόγιο Χαϊδάρι-Λιμανάκια που ακολούθησαν, χωρίς όμως κάποιο απτό αποτέλεσμα.
Παράλληλα πάντως ερευνάται και το ενδεχόμενο η δολοφονία του Γιάννη Σκαφτούρου να έχει σχέση με παλαιότερη εγκληματική εκκρεμότητα σε βάρος του ποινικού Βαγγέλη Ζαμπούνη από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, με τον οποίο το θύμα διατηρούσε άριστες σχέσεις.
Σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., ο 53χρονος Γιάννης Σκαφτούρος κατείχε τουλάχιστον 9 πρατήρια βενζίνης στα δυτικά προάστια της Αττικής και σε άλλες περιοχές της χώρας, με πολλά ακόμα (επίσης υπό την κυριότητά του) να εμφανίζονται ότι ανήκουν σε «αχυρανθρώπους» ή σε άτομα από το προσωπικό περιβάλλον του αλλά και το δίκτυο των ποινικών που αποθήκευε λαθραία καύσιμα και υλικά νόθευσης από γειτονικές χώρες σε παράνομες δεξαμενές σε Ασπρόπυργο, Μαγούλα κ.ο.κ. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, τα υλικά νόθευσης φέρεται να τα εισήγαγε στη χώρα μέσω συγγενών του από τη Βουλγαρία, ενώ από προ τριετίας έρευνα της Οικονομικής Αστυνομίας είχε προκύψει συνεργασία του κυκλώματος με ιδιώτη (ΤΣ) από την Κύπρο που είχε συστήσει στη Βουλγαρία μεταφορική εταιρεία και συνελήφθη 3 μέρες πριν την δολοφονία Σκαφτούρου.
Το άτομο αυτό, μάλιστα, είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στο οργανωμένο έγκλημα της Μεγαλονήσου, με τις Αρχές να του αποδίδουν αιματηρές επιθέσεις την περίοδο 1999-2004 και συνεργασία με ενόπλους από τη Βουλγαρία και χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.