Το ίδιο χέρι πυροβόλησε Χίο και Καραϊβάζ! Η κυβέρνηση παρακολουθεί από το "παράθυρο" τα καμώματα της... αναμένοντας την επόμενη δολοφονία. Τα κροκοδείλια δάκρυα της δημοσιογραφίας του σήμερα και το μίσος της για το χθές!


Του  Άρη Σπίνου

Μέχρι η ελληνική δημοσιογραφία να κλάψει με κροκοδείλια δάκρυα τον επόμενο νεκρό της ας κάνει και την αυτοκριτική της. Εδώ στο εδώλιο 5 γράφαμε και ξανά γράφαμε πως όταν βγάζεις τα μάτια μόνος σου πρέπει να περιμένεις το αυτονόητο. Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι όλη η κοινωνία είναι συγκλονισμένη από την εν ψυχρώ εκτέλεση του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ. Είναι προφανές ότι πλήρωσε τις… επαφές του. Όποιες και αν ήταν αυτές. Καλές ή κακές. Χρήσιμες ή λιγότερο Χρήσιμες για το επάγγελμα που έκανε. Μία Αθήνα που έχει μετατραπεί σε Κολομβία και μία κυβέρνηση παντελώς ανίκανη να υποστηρίξει το αυτονόητο δικαίωμα για την ασφάλεια που πρέπει να έχει ο κάθε Πολίτης που με το ρόλο του στηρίζει την δημοκρατία. Αυτό κάνει η δημοσιογραφία. Χειροκροτούμε και εμείς εδώ στο edolio5 την “έκρηξη” από τις ανακοινώσεις που έχουν γίνει από κόμματα φορείς συλλογικές προσπάθειες και κάθε άνθρωπο που αντιστέκεται στη βία του θανάτου με αφορμή η δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ. Γιατί όμως όλοι αυτοί όταν οι δύο σφαίρες “έκαψαν την σάρκα” του δημοσιογράφου Στέφανου Χίου “λούστηκαν” με μία απέραντη σιωπή; Πού ήταν τα κόμματα; Πού ήταν οι φορείς; Πού ήταν η ΕΣΗΕΑ; Και ο Χίος έχει οικογένεια που ευτυχώς δεν θα βρεθεί βουτηγμένη στη θλίψη όπως δυστυχώς θα συμβεί με την οικογένειά του συναδέλφου Γιώργου Καραϊβάζ. Ο Χίος αντιμετωπίστηκε από όλους, σαν λεπρός! Σαν μίασμα! Η ΕΛ.ΑΣ. δεν ασχολήθηκε ούτε μία ώρα με την απόπειρα δολοφονίας του. Άπαντες νόμιζαν ότι το “καρκίνωμα η δημοσιογραφίας” έπρεπε να δολοφονηθεί. Μερικοί μάλιστα στεναχωρέθηκαν που ο δολοφόνος δεν βρήκε τον στόχο του. Είπαν ότι μόνο αυτός ήταν ο “κακός”! Τα σημερινά γεγονότα όμως δυστυχώς διέψευσαν όσους είχαν αυτή την εντύπωση. Μία φιλική προειδοποίηση προς άπαντες. Το ίδιο χέρι που έκανε την απόπειρα κατά του Στέφανου Χίου ήταν που εκτέλεσε τον Γιώργο καραϊβάζ! Πιο απλά δεν μπορώ να το γράψω. Πιο περίπλοκα δεν θα το καταλάβει κανένας. Οι νόμοι αποτελούν δικαίωμα του καθενός για να υπερασπίζεται την θιγμένη αξιοπρέπεια του. Οι νόμοι δεν υπάρχουν για να δολοφονούν πριν την ώρα τους τους εν δυνάμη κατηγορουμένους. Τούτη την ώρα, ίσως είναι η μοναδική ευκαιρία για την πολιτεία. Δεν πρέπει να διαχωρίσει την δημοσιογραφία σε καρκινογόνα ουσία και σε “υπηρετούσα το καθεστώς”. Αν συνεχίζει να το κάνει ας αναμένουμε όλοι τον επόμενο νεκρό.