Του Άρη Σπίνου
Η σκανδαλώδης σύμβαση εγείρει σοβαρότατο ζήτημα νομιμότητας, καθώς παραβιάζει πληθώρα διατάξεων του Συντάγματος και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, ενώ, μεταξύ άλλων, θεσπίζεται η δυνατότητα νόμιμης φοροαποφυγής από τη μεταλλευτική εταιρία.
Ανάμεσα στις ντροπιαστικές και ληστρικές διατάξεις του νομοσχεδίου, προβλέπεται πως ακόμη και σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης με υπαιτιότητα της εταιρίας, δηλαδή στη μη τήρηση των συμβατικών όρων, το Δημόσιο υποχρεούται να την… αποζημιώσει.
Η κυβέρνηση όλες τις τελευταίες ημέρες κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου αντικρούει τις αιτιάσεις, μοιράζοντας απλόχερα υποσχέσεις για ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Ακόμη κι αυτές, ωστόσο, βρίσκονται υπό αμφισβήτηση, καθώς φαίνεται να αίρεται η νομικά δεσμευτική ρήτρα εντοπιότητας για κατά προτεραιότητα προσλήψεις προσωπικού.
Τα κόμματα, άλλωστε, έχουν καταγγείλει από την πρώτη στιγμή τη σύμβαση, ζητώντας την απόσυρσή της. Καταψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση και ΜέΡΑ25, ενώ το ΚΙΝ.ΑΛ. έχει επιφυλαχθεί. Γιατί άραγε;
Σημειωτέον πως στη σύμβαση έχει εναντιωθεί και ο «γαλάζιος» βουλευτής Χαλκιδικής Γιώργος Βαγιωνάς, με το ενδιαφέρον να στρέφεται πλέον στη στάση που θα κρατήσει στην αποψινή ονομαστική ψηφοφορία. Αποτελεί δεδομένο ότι κάτι "μυρίζει" για όλους αυτούς που κάθονται στα κυβερνητικά έδρανα και έβαλαν τις υπογραφές τους στην σύμβαση αυτή.